Ik wil eens wat schrijven over het verschil tussen dromen en verlangen. Want ja, de opening van huis van ruha is een droom die uitkomt, maar het komt voort uit een diep verlangen. 

Je verlangen is vrij vaag, niet zo concreet. Niet makkelijk vast te pinnen. Als ik er woorden voor zoek, vind ik vaak woorden die het net niet zijn, maar mijn verlangen is ongeveer dit: het heeft te maken met een volle tafel, ontmoeting, een plek waar je helemaal mag zijn, zonder voorwaarden. 

Een droom is concreter en een van de manieren waarop je je verlangen kunt vormgeven. 

Dat wat nu huis van ruha is, is een grote droom van mij en een vorm waarmee ik nu uiting geef aan mijn verlangen. 

Maar er zijn meer vormen denkbaar waarop ik mijn verlangen kan leven, zoals bijvoorbeeld:

• Het runnen van een buurthuis
• Een gastvrij huis/gezin zijn waar het een zoete inval is: dat er altijd iemand aan kan schuiven of blijven slapen
• Deel zijn van een woongemeenschap 
• Retraites organiseren 
• Etc.

Een verlangen is niet in beton gegoten en beweegt mee met je levensfasen en mogelijkheden. Hoe specifieker de beelden en gedachten zijn die je hebt, hoe waarschijnlijker het is dat het gaat over een droom en niet over je verlangen. Dit kan helpend zijn als je je realiseert dat je deze specifieke droom op dit moment niet kunt verwezenlijken. In dat geval kun je teruggaan naar je verlangen – er zijn namelijk áltijd meer manieren om je verlangen te leven dan deze ene specifieke droom. 

Oh en laten we niet doen alsof dromen vanzelf uitkomen. Ik droeg deze droom al zo’n dertig jaar met me mee voordat hij uitkwam. En vanaf het moment dat ik me realiseerde dat ik dit écht wilde, ben ik me gaan voorbereiden: ik studeerde een jaar psychologie en daarna deed ik een opleiding tot therapeut. Jarenlang tekende ik huizen in schriftjes en dacht ik na over hoe belangrijke plekken in het huis er uit moesten zien, zoals bijvoorbeeld de keuken. Ik ontwikkelde een visie op gastvrijheid, ik ontwikkelde mijzelf en deed innerlijk werk om ruimte te hebben voor het leven van een ander. En dat allemaal in een periode dat ik er van uit ging dat de vervulling van deze specifieke droom nog tientallen jaren op zich zou laten wachten. Ondertussen gaf ik op andere manieren vorm aan mijn verlangen. Dit alles maakte dat ik er klaar voor was toen ‘de droom’ ineens wél nu bleek uit te komen. 

In mijn geval is huis van ruha voor nu een concrete uitwerking van mijn verlangen, maar ik wil mezelf niet vastzetten in deze droom. Waarschijnlijk komen er nieuwe dromen, nieuwe manieren om mijn verlangen te leven. En dat is helemaal oké. Je mag je leven en verlangen gaandeweg vormgeven.

Verlang jij naar een droom? Naar een roeping voor je leven? Naar iets wat je echt heel graag wilt? Maar heb je geen idee van wát je dan zou willen? Zoek niet naar een concrete droom, maar graaf wat dieper – ga op zoek naar je verlangen.